Tüketici Köşesi (The Consumer Corner)

Sinema sektöründe "sanat" yalnızca sanatçılar, sanattan anlayanlar için mi yapılır yoksa halk için mi? Kendi dönemim için konuşmam gerekirse, ben Münir Özkul, Kemal Sunal, Halit Akçatepe, Tarık Akan, Metin Akpınar, Zeki Alasya, İzzet Günay, Edis Hun, Adile Naşit, Hülya Koçyiğit, Şener Şen ve Cem Yılmaz filmlerinden büyük haz duyuyorum. Bu filmler büyük ödüller almamış olabilir. Peki ne kadar gişe yapmış, ne kadar reyting almışlar. İstanbul Kırmızısı filmini eleştireceğim için peşin peşin belirteyim. "Sanatı gişe sayısı ve reytinglerle ölçmeyelim" düşüncesine karşı buna sanatçıların katılmadığını belirterek giriş yapayım. Bu filmin türü nedir? Dram mı? Komedi mi? Romantik mi? Polisiye mi? Macera mı? Biyografi mi? Bilim Kurgu mu? Korku mu? Formülü şöyle; Bilim kurgu ve biyografiyi çıkar. Kalanlardan birer tutam. Evet sadece birer tutam. Çünkü 114 dakikaya bu kadarı sığabiliyor. Sonuçta hiçbir şey hissettirmeyen, duyguların olmadığı, sadece tutukunun yaş...

04/03/2017 tarihinde İstanbul Kırmızısı adlı filmi izlemek için Mars Sinema'nın ViaPort'taki salonlarına gittik. İki kişilik bilet aldım. Bilette filmin saat 19:10'da başladığı yazıyordu. Filme yetişmek için alışverişimizi koşturarak yaptık. Tam saatinde kapıdaydık. Bir film ile haftanın en güzel günü olan Cumartesi'yi bitirmek istedik. Film öncesi her zamanki gibi gelecek dönem filmlerinden fragmanları beklemeye başladık. Önce bir reklam gösterildi. Sonra bir tane, bir tane daha... Tam 20 dakika bütün bir salona ışıkları kapatıp reklam izlettiler. Peki bunun karşılığında diğer sinemalardan daha düşük ücretle mi filmi izledik? Hayır tabi ki.. Resmen TV'lerde dizi aralarında görüntülenen 20 dakikalık reklam kuşağının içinde kaldık. Eee... Kumanda elimde değil ki diğer kanala geçeyim. Ben bileti 19:10 seansı için almış, ücretini "reklamsız" film izlemek üzere ödemiştim. Film 19:30'da başladı! Birde filme yetişmek için koşuşturdu...